Het is lente! Symbolisch voor nieuw leven en tijd voor de zon. 
Het wordt lichter! Maak je al vakantieplannen? Is het tijd voor positiviteit?

Van klagen naar positief denken

Ik moet iets bekennen. Jarenlang heb ik mezelf als positief gezien. Ik hield van nieuwe dingen uitproberen in mijn toenmalige bedrijf, hield van plezier maken zoals met mijn vrienden en soms collega’s, mijn motto was: een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Maar … was het allemaal echt wel zo vrolijk en positief? Was ik wel positief?

De gedachten die automatisch in me opkwamen (minstens 50.000 - 90.000 per dag blijkt uit onderzoek) waren die wel zo gunstig? Door de reis van bewustwording welke ik zo’n kleine 40 jaar geleden begon af te afleggen, observeerde ik met regelmaat mijn gedachten. Oftewel ik kon ernaar kijken zonder me ermee te identificeren. Sinds ik dat leerde begrijpen merkte ik dat ik helemaal niet zo positief was als dat ik altijd had gedacht. Ik zal je een paar voorbeelden geven: Op tv keek ik een interview en een gedachte die zomaar in me opkwam: ‘wat zit haar haar gek’ of ‘dat jasje staat te strak’. Als ik iemand op straat tegenkwam die me niet groette, dacht ik ’die wil me niet zien’ of ‘die is ook alleen met zichzelf bezig’. Op de radio hoorde ik spotjes van nieuws-zenders waar mijns inziens onzin werd verkocht waarbij mijn eerste gedachte was: ‘wat een onzin’. Dit zijn nog redelijk onschuldige gedachten maar als je er veel per dag hebt, telt het al behoorlijk op. Er zit bijna altijd een negatief oordeel in.  En eerlijk gezegd zijn ze niet verheffend. Een bijkomend nadeel is dat samen klagen best fijn voelt, hoe gek dat misschien ook klinkt. Dat had tot gevolg dat ik mensen wist te vinden die zelf ook makkelijk klaagden.

Ommekeer

Op een zeker moment begon ik te beseffen dat ik deze negatieve gedachten had. Dat ik me nog steeds druk maakte om dingen die dat niet waard zijn of waar ik niets aan kan veranderen door zo te denken. Dat inzicht betekende voor mij een grote ommekeer. Ik zag opeens wat er in mijn hoofd gebeurt. De automatische gedachtenpiloot had een andere koers dan waar ik naartoe wilde. Ik wilde niet meer alles of iedereen bekritiseren. Want het leverde me niets goeds op. Ik begon mijn gedachten te observeren en zag dat ze een kat en muis spel speelden. Zolang ik het me niet bewust was ging het gewoon door en het groeide. Ik ging het gesprek met mezelf aan. Begon de negatieve gedachten zeg maar uit te dagen en stelde mezelf dit soort vragen: Is het absoluut waar? Zit er ook een andere kant aan? Hoe zou het voor diegene zelf zijn? Wat kan mijn rol hierin zijn? Waar kwamen mijn bevooroordeelde gedachten vandaan? Wat zou mijn rol hierin kunnen zijn? Nu mag ik graag analyseren wat er bij mij en de ander gebeurt.  

Mijn aandacht voor het verschijnsel mens bracht mij ertoe cursussen en trainingen op Spiritualistische grondslag te ontwikkelen. Mede hierdoor ontdekte ik steeds nieuwe mogelijkheden om mezelf en andere mensen in beweging te krijgen, ze bewust te maken van hun keuzes en...ze de verantwoordelijkheid ervoor te laten nemen. Hierdoor en door de ervaring die ik de afgelopen 38 jaar opdeed, ben ik in staat mij ten dienste te stellen van anderen om hen te helpen hun potentieel aan te spreken. Ik wens u veel plezier en veel inzicht bij het doorlezen van de pagina’s op mijn website.